CheersJayy

கண்கள் இரண்டால்...... இன்றைய வித்தியாசங்கள் எண்ணத்தில் இல்லை, மனிதர்களில்! நான் சொல்வது வித்தியாசமான குணாதிசயங்களை அல்ல... முகங்களை. இங்கு "தில் வாலே துல்ஹனியா லே ஜாயேங்கே" பட வசனம் நினைவுக்கு வருகிறது: சிம்ரன் : நீ இதுவரையில் யாரையும் காதலித்தது கிடையாதா? ராஜ் : ஊஹூம். சிம்ரன் : அப்போ கல்யாணம்? ராஜ் : சேச்சே! கல்யாணம் எல்லாம் பண்ணிண்டு எப்படி லைப் முழுவதும் ஒரே பெண்ணைப் பார்த்துண்டு இருக்கிறது? சில பேருக்கு கண் அழகு, சில பேருக்கு உதடு அழகு... இப்போ உனக்கு... சிம்ரன் : (முறைத்துப் பார்த்துவிட்டு) நான் ட்ரெயினுக்கு போறேன். என்றவாறு திரும்பி ரயிலை நோக்கி சிம்ரன் செல்வார். (ஷாருக் கான், கஜோல் நடிப்பில் இது ஒரு ஹாப்பியான படம்) இவர் சொல்வதில் ஒரு உண்மை உள்ளதுதான். எவ்வளவு அழகான படைப்புகள்! சிலருக்கு கண், இன்னும் சிலருக்கு மூக்கு, உதடு என்று அடுக்கிக்கொண்டே போகலாம். கண்கள்தான் எனக்கு மிகவும் பிடித்த அங்கம். நடிகர் ஜெய்ஷங்கருக்கு மிக சிறிய கண்கள், ஆனால் அதில் ஒரு உற்சாகமும் குறுகுறுப்பும் இருக்கும். சிவாஜி கணேசனின் கண்களில் ஒரு கம்பீரம் தெரியும். இப்படி தேடி தேடி கண்களைப் பார்க்கும்...

எண்ணச்சங்கிலியா? எண்ணவிலங்கா  எண்ணங்கள் - ஒன்றிலிருந்து பலவாய்! தொடர்பற்ற ஓட்டங்கள், தொடர்ந்து செய்யும் மாற்றங்கள், ஊற்றாக வருகின்ற, வந்தவை அப்படியே சென்று வரப்போவதையும் இணைக்கும் பாலங்கள். அதில் நம் முனைப்பு, அதற்குள் வரும் விளைவுகள் - அப்பப்பா! நட்சத்திரங்களை கூட எண்ணிவிடலாம், ஆனால் எண்ணங்களை? இன்று நான் த்யானம் செய்வதற்குமுன் தீர்மானமாக சொல்லிக்கொண்டேன் - "கண்டிப்பாக நோ thoughts என்று." எகத்தாளமாக சிரித்தது! இன்று மீண்டும், தீர்மானமாக சொல்லிக்கொண்டேன் - "கண்டிப்பாக எண்ணங்கள் வேண்டாம்!" அப்போது என் மனம் எகத்தாளமாக சிரித்தது. அல்லது எண்ணமே சிரித்ததா? எண்ணங்களை நிறுத்த நினைப்பதே ஒரு எண்ணம்தான். "எண்ணம் வேண்டாம்" என்று எண்ணுவதே எவ்வளவு முரண்! இது த்யானம் செய்யும் ஒவ்வொருவரும் எதிர்கொள்ளும் அழகான சிக்கல். மனதா? எண்ணமா? ஒரு சிறிய, மிக சிறிய விதை போதும். வ்ருக்ஷம் போல வளர்ந்து கிளைகளுடன் தழைத்து, மீண்டும் வேரூன்றி அடுத்த மரமும் தோன்றி... ஹம்ம்ம்ம்ம்ம்! உங்களில் எவ்வளவு பேர் பார்த்திருப்பீர்களோ தெரியவில்லை. IISC (இந்தியன் இன்ஸ்டிடியூட் ஆப் சயின்ஸ் பெங்களூரு) வள...

Happy or Sad? Separations give different kinds of experiences in each phase of life! Sometimes, separations are pleasant. In many instances, separations are indeed sorrowful. At death, it's both pleasure and pain!! When my mother, who suffered from cancer, died, for a moment, my mind felt extremely light - is that happiness? When I went to the crematorium with my brothers and placed the funeral pyre on her, the intuition that I would never see my mother again unleashed a flood of tears from my eyes! This seems like sorrow. During the days when my brother performed the daily rituals for my mother without fail, in the evening twilight hours, on the terrace in Kotivakkam, looking up at the sky and crying out loud: "Mother, will you flash a small smile for just a second between these clouds, showing your lovely smile?" That was sorrow. When dusk settles, and darkness engulfs, just one star appears, wondering, "Are you my mother?" Is this happiness?!! She gave birth ...

Relationships and Separation The day comes only because night ends. When a lamp is lit, darkness recedes... hmm... separations come only because relationships exist... The value of relationships is understood only in separation. In 2005, I often thought of wanting to return to school. (In 2006, I was in another avatar as the Managing Director of a company called Talentia). I went to school with Priscilla, who worked for me. When I heard about the death of one of the class teachers, Ms. Philomena, the mind of Jayanthi, dressed in a rose-colored uniform, was saddened. For a moment, I thought that even in her coffin, she would have looked beautiful with a single rose near her ear, wearing a beautifully pinned saree and a chic blouse that matched. There are no students who don't love their teacher. It's a kind of love and devotion. For many people, their first love in school is with their male or female teacher. Ms. Agnes was a short, unmarried, but not a nun, 'dark' teache...

After a Long Time After a long time, I sat down to write, unsure of what to write about. Reflecting, I realize many things have happened. On April 17th, I took an oath at the American Immigration Office to become a citizen. Today, I pledged to do everything possible to improve this country, including fighting for it if needed. There was a slight pain in my heart - birds don't need visas or citizenship, do they? They fly freely anywhere and remain happy. Looking at fish, they swim from one sea to another, rivers to oceans, and continue their journey. Nature performs its work efficiently everywhere. But humans have so many restrictions and difficulties. Thinking about it, I understand that these are complications we've created in our minds. Nevertheless, as prisoners of circumstance, we must follow all procedures. With an American flag in one hand and the certificate they gave in the other, we went up to the stage one by one to take photos after everyone finished. Standing next t...

Short Story 4 Shadow It was in the mild February sunshine that I first saw him. The moment I saw him, affection welled up in my heart. With his beautiful, sparkling eyes and the way he looked at me with waves of emotion—call it love, affection, or whatever you wish. That relationship that began that day... hmm... what can I say? He became an integral part of my home. I told him about him when I spoke to my son on the phone from his college hostel. My son replied, "See if you can manage; it's a good decision, Mom. It's your life. Happy for you. I'm coming to Chennai this weekend and I'll meet him, too." My younger one was even happier than me. "Having a male companion is good, isn't it?" he said. Except during my office hours, he and I were just so happy together. The neighbors all started murmuring, of course. Most people feel sad about others' happiness, but not everyone—I'm not like that. Our bond grew very close from dawn until bedtime...