CheersJayy

இன்று காலையின் இனிய எண்ணங்கள்.​   தினமும் உற்சாகத்துடன் இருக்க என்ன செய்ய வேண்டும். உண்மையாக வாழ்வை நேசிக்க வேண்டும். இதை   சொல்லாமல் சொல்லி   வலியுறுத்துவது தான் இயற்கையின் நோக்கம் போல!!!!!   வாயிற்படியில் இறங்கி வாசலில் கால் வைக்கும்போது சில் என்ற பனித்துளி நிரம்பிய தென்றல் முகத்தை வருடும் போது , குளிர் குளிர் என்று எண்ணாமல் அனுபவிக்கும்போது தன்னால் மனதில் நேசம் பொங்குகிறது. விரைவாக நடந்து ரயில் நிலையத்திற்கு செல்லும் பொது அந்த கணமே வாழ்வின் மிக முக்கிய கணம் போல தோன்றுகிறது. இந்த ரயிலில் பயணிக்கும்போது படைத்தவனையும் அவனது உயரிய படைப்பான நம்மையும் எண்ணி எண்ணி வியப்பேன் தினமும். எத்தனை வித்தியாசமான முகங்கள் , உடல் அமைப்புகள் , விந்தையான நடைமுறைகள் , தனித்துவமான முக பாவங்கள் !!!!! கோபமாக சிலர் , நம்மை அளவிடுவது போல சிலர் , பெரும்பான்மையான பலர் சின்ன சிரிப்புடன் ஒரு ஸ்னேஹமாக!!!!. உற்சாகத்துடன் ஒரு சந்தோஷ குரலில் ஹாய் என்போர் சிலர். ஒரு ஒரு நாளும்   ஒரு அனுபவம். இந்த ரயில் பயணம் 8 நிமிடங்கள்தான். ஆனால் ஒரு உன்னதமான அனுபவம். ரயிலில் வந்து இறங்கி பல்கலை...

Train Journey!  Slow local! Going from one station to the next. Enjoyed it thoroughly. It was fascinating and fulfilling! I took a slow local from Santacruz to Elphinstone, starting from buying the ticket, climbing up the staircases and escalators, busy people, and backpacks on the front. (When asked, one girl replied for safety reasons.) But a big but: there is a big difference in 20 years.  The noise of chattering has been reduced to a greater extent. Should I say thanks to technology? Or should I feel sad that technology has isolated individuals? Either busy listening to songs, few pretending to listen to them, few people speaking from their late monthly cycle to mum-in-law's issues, everything under the Sun, oblivious to others... Casual conversation and getting to know and help one another all faded slowly into the distant horizon. Hindsight !!!      Why not think in these terms? The world has become compact with palm-sized equipment; you don't need to tak...